به نظر میاید که هر چه در ایران میگویی به ضد خودت تبدیل میشود. در جای که دولتمردان این احساس را میکنند که قدرت شیرین تر از جانشان در خطر است، ایشان به هر راهی که میتوانند به شکستن نفس و جان انسانها میپردازند. وقتی مردان و زنانی از نوع ایشان میتواند جان عزیز انسانها را بگیرند، فرزندان ما را شلاق بزند، زنان مار سنگسار کنند، و این همه را با چشم خود ببینند و دردشان نگیرد، دیگر باید شک کرد که ما با چه کسانی روبرو هستیم. چگونه میشود باور کرد که انسانی انسان دیگر را اینگونه وحشیانه بزند و نفرت از خویش نشان دهد. این همه نفرت از کجا میاید؟
از آنجای که این قدرت‌طلبی و به جنگ طلبیدن مردم خودی یا بیگانه به دهان این مردان از خدا بی خبر شیرین میاید، این احساس خطر از دست دادن قدرت، تبدیل به نیروی نفرت، کشتار، دروغ، افترا، تهمت، و حمله به آبرو و حیثیت مردم میشود. برای این همه نفرت اندوخته در وجود یک انسان، میبایست توجه به ریشه بیماری بشود ; ضعف شخصیتی توهم، لذت از آزردن دیگری، جنون و ترس از نابودی است، ترسی که تبدیل میشود به احساس جنگ جوی پر از کینه، نفرت.
البته باید یادآور شد که این همه قساوت فقط از عهده کسانی بر میاید که ضد انسان، ضد جامعه، و مخالف با حیات انسانی هستند. کشتار مردم روندا نیز با همین درجه از قساوت و نفرت انجام شد که در این زمان به شکل حمله به جان و مال و ناموس مردم در ایران با آن روبرو هستیم.
ولی سوال اینجاست که چگونه این همه نفرت، انزجار، و توهم برای این دسته از قدرت‌طلبان ایرانی-غیر ایرانی که به راحتی میزنند، میگیرند، و مکشند، بوجود آمده؟
این مردان پر از نفرت و کینه در واقع آزرده هستند، ایشان در درون پر از تناقضات خود به سختی رنج میبرند، ایشان در دنیایی سیاه و سفید خویش انسانها را به صورت اشباح خبیث میبینند. ایشان از درد نفرت از این اشباح به شکل انسان، تمام وجود آلوده و بیمار خود را به سوی نابودی حتمی میکشند، چرا که این همه وهم و خیال کار دست این بیماران میدهد.
به گونه‌ای میشود باور کرد که این مردان و زنان پر از نفرت که میتواند دیگران را بزنند، شکنجه کنند، و بکشند، بسیار بیمار و درمانده هستند. ولی سوال اینجاست که آیا همدردی با ایشان کمکی می‌کند؟ این انسانهای در رنج و سیاهی، تداوم خود را در نبودی دیگران میبینند، حال دیگر فرق نمیکند این دیگران از چه رنگ، و مقام، و نوع باشند. هر کسی که در این میان شبیه این مردان و زنان پر از تنفر نیست، کافر است و این چراغ سبز برای خون ریختن و ظلم است.
به امید یافتن کمکی برای این انسانهای پر از سیاهی، و به امید نجات جان انسانهای دردمند کشور ما ایران.
