مر میانجی گری پدیده جدیدی نیست و برمیگردد به تاریخ باستان. همیشه فردی که قدرت قضاوت و سنجش و پژوهش بیطرف و دادگرانه دارد تبدیل میشد با یک فرد میانجی که دیگران را به خود جلب میکند. از قدیم رسم بود که هنگام ناراحتی پیش شخصی به نام ریش سفید یا کدخدا میرفتیم و امیدوار بودیم که مشکل را حل کند. این ریش سفیدی و یا میانجی شدن برای اینکه گفتمانی در بگیرد و حق کسی گرفته شود، خود نیاز به داشتن اعتماد به فرد میانجی یا ریش سفید داشت.
این شخص میانجی و یا ریش سفید باید کسی باشد که حس همدردی برای هر دو طرف داشته باشد در حالی که بخواهد برای رفع مشکل دو طرف را به هم نزدیک کند. همدردی اینجا به معنی مداخله و جا قضاوت یک جانبه نیست. داشتن حس همدردی اینجا میتواند به صلح خواهی و عدالت جویی معنا شود.