موج قابل مشاهده مهاجرت و موج جدید ایرانیان در حال فرار و در سیل حرکت بسوی بهتر بودن، بشدت در جریان است. اگر در سی سال گذشته چندین موج براه افتاده بود، اینک میشود موج جدید را از بزرگترین و پیچیده‌ترین فرم آن دانست. اگر قبلا ایرانیهایی فرار میکردند که به دلیل موازین سیاسی خود در خطر جانی بودند، اکنون مردمی در حال فرار و یا بهتر بگوییم در حال مهاجرت هستند که از بی سرانجامی، از نا امنی گسترده، از ترس، و از غم و ماتم هر روزه و همیشگی اجباری از طرف دولت در آن سرزمین، خسته شده اند. با وجود اینکه در شکل جدید مهاجرت، میشود بیشتر کسانی را یافت که از امکانات مالی خوب برخوردارند، ولی در هر صورت نیاز ایشان به ورود به بازار کار، تحصیل، و رشد اجتماعی در کشور جدید، فکر برانگیز است. در این گروه‌های جدید، هنرمندان، نویسندگان، و تحصیل کردگن یک مملکت از خانه و کاشانه خود دست میکشند و به خیل عظیم دوستان خود که در تمام این سی سال به این فرار اجباری تان داده اند، میپیوندند.
جالب تر اینکه بسیاری از سردمدران دولت ایران، از چندین سال پیش این روز‌ها را پیش بینی کرده اند و هر روزه خانواده‌های خود را به اینطرف خط امینت میرسانند، چرا که به قول خود این افراد، “اینجا مردم از آزادی برخوردارند”. دردناک اینست که چگونه مردان این خانواده‌ها به از بین بردن آزادی در ایران همچنان کمک میکنند، چرا که منافع مالی ایشان در پست‌های درون دستگاه حکومتی پیوند خورده است و این گره از آزادی غرب و سرمایه ملی ایران برخوردارند.
در شهر ونکور مثل تمام شهرهایی بزرگ دنیا، امروزه میشود با زبان فارسی کارهای روز مره خود را انجام داد. دلیل اصلی آنهم سیل جدید تازه واردن و وجود ایرانیان در مناصب و کسب‌های مختلف، همه دست به دست هم داده تا فکر غربت و دلتنگی از سر بسیاری از ما بیرون رود. مدارس در منطق مختلف هر روزه شاهد ثبت نام دانش آموزان عزیز ایرانی ما هستند، چرا که خانواده‌های تازه از راه رسیده نیاز به تحصیل دارند. آن گروهی که با سرمایه انبوه آمده‌اند، راه خود را برای سرمایه گذاری و غیر پیدا میکنند، ولی اکثر این تازه واردان گاهی به سختی کاری مطابق میل خود مییابند. در هر صورت غم و اندوه برای بسیاری میماند که پس از ورود و پس از سپری کردن مراحل اولیه مهاجرت، به این می‌‌اندیشند که خود بعد چه؟ در هر صورت امید که دوستانی که از امکانات بیشتر برخوردار هستند، دست کسانی را که تازه از راه میرسند گرفته و کمک کنند، چرا که اگر ما همه موفق باشیم، جامعه بهتری برای فرزندان خود میسازیم.
