چیزی که واضح است، با وجود سختگیری ، سانسور، مجازات، ضرب و شتم، تهدید، و کشتار مردم ایران توسط رژیم ظلم، باز هم مردم صدای خود را به گوش دنیا می‌رساند. شنیدن صدای خانواده‌های شهدا و زندانیان که به تلویزیون‌های فارسی زبان در خارج از ایران زنگ میزند دل هر کسی که نام خود را انسان می‌گذرد، به لرزه میاورد.
در یک صحنه که مجری برنامه هم از شنیدن درد و دل یک بیننده به اشک می‌نشیند، خواهر یک جوان تازه از زندان آزاد شده بروی خط میاید و حالات روحیه برادر شکنجه شده خود را توصیف می‌کند. شنیدن صدای این خواهر که نمیداند چگونه به برادر خود کمک کند، در واقع بخشی از درد برادر آسیب دیده را توصیف می‌کند، در حالی که این جوان فاقد کمک پزشکی و روانپزشکی در کنج عزلت فرو رفته است و خانواده نمیداند که با زخم‌های روحیه این جوان چگونه برخورد کند.
بدون شک تعداد بیشماری از جوانان عزیز ما در حوادث اخیر پس از انتخابات تقلبی در زندان‌ها و خیابان‌ها کشته شدند، ولی قربانیانی که به ایشان تجاوز جنسی شد به غیر از شکنجه بدنی، کسانی هستند که پس از آزاد شدن در زندان شخصی فرو میروند، زندانی که چهار چوب آن خاطرات تلخ و غیر قابل درک شکنجه در دست نامردان حکومت زور می‌باشد।.
به امید باز شدن درهای صلح و آرامش برای مردم ایران و جوانان عزیز در بند ما.
