پس از سرکوب‌های خونین چند ماه اخیر، این روزها دانشجویان در دانشگاه‌های تهران و دیگر نقاط کشور، برای ابراز مخالفت خود با شرایط موجود، سعی بر عرض اندامی دوباره میکنند.
ایشان با شجاعت و عزمی راسخ دوباره به میدان آماده تا بگویند که آرزوی تغییر شرایط و بهبودی اوضاع را دارند، در صورتی که با دولت کودتا هم کنار نخواهند آمد.
شعار‌هایی که این دانشجویان استفاده میکنند، عمق درک ایشان را به نیاز مبرم عدالت، آزادی، دمکراسی، و زندگی انسانی را گویا میشود. اعتراضات دانشجویی در ایران بخوبی نمایانگر یک طیف روشنفکر و جوان است، در حالی که این جوانان به هیچ ایدئولوژی و حزب سیاسی غیر از جنبش سبز اعتقادی ندارند. در اصل جنبش سبز برامده از نیاز‌های نسل جوان ایرانی است که خسته از عقاید سیاسی پدران و مادران خود، در جستجوی یافتن راهی تازه به سوی آینده‌ای روشن برای ایران هستند.
شعار: “شکنجه – تجاوز دیگر اثر ندارد” به گونه‌ای ابراز همدردی با جوانانی است که مورد تجاوز جنسی قرار گرفته اند، و از طرف دیگر، صحه گذاشتن به جرمی است که حاکمیت آن را نفی می‌کند. شعار دیگر: “دولت کودتا استعفا، استعفا” خود درخواست دیگری است که بر هیچ ایرانی آزادی خواهی پوشیده نیست. در هر صورت امروز، ما در گذرگاه تاریخی بسر می‌بریم که برای عبور سالم و بدون خطر، ما محتاج حمایت،همدردی و همنوازی با مردمی هستیم، که قیمت زیادی برای درخواست‌های خود داده و میدهد.
به امید همدلی هر چه بیشتر با جوانان وطن در بند.
